AFL#33 Heb je dit zelf geschreven? Over AI in het onderwijs

_______
[sketch]
[lawaai van elektrische schroevendaaier]
[deur gaat open]
Simon: Hé Bob…
Bob: Hoi!

Simon: Euh… Rinus?
Bob: Ja, Rinus, nee… ik ben even bezig.
Simon: Ja, wat ben je aan het doen trouwens?
Bob: Ik heb écht iets nieuws nu.

Simon: Het is hier een rommel…
Bob: Ik ben bijna klaar. Even wachten nog.

Simon: Wat is al die sleutels hier?

Bob: Ja, even aandraaien. [geluid schroevendraaier] Oké. Deze nog even. Ja, nog even aandraaien. Hij is klaar.

Simon: Het doet mij aan iets denken. Ik herken het, maar ik weet niet wat het is.

Ja.

Bob: Kijk, ik draai hem om. Hier is die. De Rainus. De R-A-I-N-U-S.

Simon: Is dit wat ik denk het het is?
Bob: Ja, dit is onze artificial intelligence versie van onze Rinus. Dus we hebben hem niet meer nodig.
Simon: Kan ik er tegen praten?
Bob: Ja, ik zal hem even aanzetten.
RAINUS: [robotstem] hallo en welkom bij de betere docentenkamer
Simon: Oh, het is… wow.
Bob: Het klinkt ook gewoon hetzelfde.
Simon: Klinkt bijna als Rinus, ja.

RAINUS: hallo simon. Ik hoop dat je in goeie gezondheid hier aangekomen bent.

Simon: Euh… dankjewel. Dat zou Rinus nooit zeggen, da’s een gekke zin.
Bob: Ik moet ook nog even aan… maar de tijd gaat het ook wel leren. Maar weet je, we kunnen Rinus nu gewoon, euh, ja…
Simon: Da’s wel echt goed want, eerlijk gezegd, soms denk ik, De Betere Docentenkamer, leuk, maar het is altijd met Rinus.
Bob: Ja hij begint altijd met “Hé, hoe gaat het allemaal?” “Hé, Bob?”
Simon: Rinus, begin de podcast.
RAINUS: Hé, wat leuk dat jullie er allemaal zijn! En welkom in De Betere Docentenkamer. Hoe is het, Bob?
Simon: Da’s wel heel erg zoals Rinus. Oké, wel sterk.
Bob: Ik heb een cursus gehad, dus ik heb dat even toegepast.
RAINUS: Goed te horen! En hoe gaat het met jou, Simon?
Simon: Goed, dank je. Maar iets anders, Bob: wij kunnen deze robot alles vragen wat we willen?
Bob: Ja.
Simon: En dan geeft-ie een antwoord zoals Rinus?
Bob: Zo heb ik hem wel geprogrammeerd. Dus stel even een vraag.
Simon: Rinus, wat is je schoenmaat?
RAINUS: Mijn schoenmaat is 42, of 43.
Simon: Ik denk dat het wel klopt.
Bob: Rinus, wie is je favoriete collega?
RAINUS: processing, processing… mijn favoriete collega is Simon.
Simon: Ah, ik wist het Bob, ik wist het.

Bob: Oké. Ja, goed. Goed om te weten. Eh, Rinus, wat is de zin van het leven?

RAINUS: Plezier maken.

Bob: Ja, typisch Rinus. Nou ja, volgens mij zijn we gecoverd voor de komende jaren.

Simon: Rinus, hoelang doe jij over het nakijken van een student?

RAINUS: Met ChatGPT, slechts enkele minuten.

Simon: Ah, tuurlijk, ja.

Bob: Rinus, wat is je PIN-code?

RAINUS: 7 2 8 4

[jingle]
De Betere Docentenkamer. Met Bob en Rinus! Live vanuit de box.
[gesprek]

Simon: Ja, Rinus, Bob, we kunnen niet omheen. Het is zover.

Bob: Ja, we hebben het uitgesteld.

Simon: Een jaar. Een jaar genegeerd, denk ik.

Rinus: Maar we moeten het hebben over AI.

Bob: Artificial Intelligence. Ja, toch?

Rinus: Dat spreek je een beetje raar uit, Bob…

Bob: Artificial Intelligence.

Simon: Zeg het nog eens.

Bob: Artificial Intelligence.

Rinus: Ja, want…

Simon: Grote fans, toch?

Rinus: Nee, niet bepaald, nee.

Simon: Oh, Rinus niet. Bob?

Bob: Gematigd. Ja, wel. Wel, maar onder voorbehoud. Jij? Jij bent wel een grote fan, toch?

Simon: Ja en nee.

Bob: Een beetje hetzelfde als ik.

Simon: Ja en nee, allebei extreem. Heel verwarrend.

Bob: Oké.

Simon: Hangt af van het moment van de dag.

Rinus: Ah ja.

Bob: Ik ben er wel geïnteresseerd in. Of tenminste, ik ben wel nieuwsgierig naar wat het allemaal kan en zo. En ik ben ook niet per se dat… Ik heb een aantal collega’s die heel erg roept van… Ja, we moeten dat… Bijvoorbeeld ChatGPT in het onderwijs. Dat moet echt uitgebannen worden. Dat kan niet. En daar moeten we echt mee stoppen. En daar moeten we halt toe roepen. En daar… In die hoek zit ik helemaal niet.

Rinus: Nee, ik ook niet hoor. Ik word nu even in een hoek neergezet. Ik ben er niet heel enthousiast over. Maar ik weet ook zeker dat je het niet kunt negeren. Dat sowieso.

Bob: Kijk, ik ben niet… Over ChatGPT gesproken. Ik ben niet per se fan van de…

Van wat het nu op dit moment kan, zeg maar, qua teksten schrijven en zo. Het is wel op zich een hulpmiddel. Maar ik zie het nog niet als een volwaardige manier om een scriptie te schrijven of zo.

Rinus: Nee.

Bob: Het ligt ook een beetje aan de… Dan gaan we technisch worden aan de prompts die je erin gooit natuurlijk. Als jij zegt van schrijf een scriptie, wat veel studenten doen… Want als een student tikt van schrijf een scriptie over een bepaald onderwerp, dan zal er best iets uitkomen. Maar of het dan goed is, dat vind ik altijd niet.

Rinus: Nee.

Simon: Laten we wat focus aanbrengen. Sinds december 2022 zie je overal te pas en te onpas staan dat iets gepowered by AI is. Maar je weet er niet van of het hype of echt is. En AI is gewoon machine learning, bestaat al veel langer. Degene waar wij het over hebben, is ChatGPT, wat echt baanbrekend was, toch?

Bob: Ja.

Simon: En in beeld, wat is daar de meest vooruitstrebende?

Rinus: Ja, in Photoshop heb je ook Firefly van Adobe. En ook gewoon in Photoshop zelf genereert hij beelden.

Simon: Dus die twee, ja. En al de rest is misschien ook zo goed, maar dat weet ik niet zeker. Op een bepaald moment ben ik gestopt met testen.Zoals Midjourney moest je daarvoor betalen, dat soort dingen. En als iemand zegt, ik heb nog iets nieuws met AI. Je weet dus niet of het ChatGPT niveau heeft qua tekst of Firefly qua beeld. Het zijn misschien gewoon andere bedrijven die het ook hebben geprobeerd.

Bob: Ja, maar misschien beter. Dat weet je dus ook niet.

Rinus: Maar volgens mij moeten we het niet gaan hebben over de kwaliteit van die dingen. Of wat het allemaal kan. Maar vooral wat het betekent voor je onderwijs.

Simon: Oh ja. Want dit is een podcast over…

Rinus: Ja, dat is misschien wel interessant.

Simon: Of voor je lesgeven.

Bob: Maar heb jij het ingezet voor jouw onderwijs?

Rinus: We behandelen het in de les, zeker. Ik geef ook instructie in Photoshop. Dus daar leren studenten Photoshoppen. Dus dingen maken. Ook wel met Illustrator dingen maken. En wat ze dan doen… Die tools laten we ook zien. Als je aan het Photoshoppen bent, kun je zeggen… Ik wil hier een olifant hebben lopen.

Bob: Ja.

Rinus: En dat kun je dan genereren.

Bob: En dat doet hij dan zelf?

Rinus: In Photoshop doet hij daar zelf een olifant neer.

Bob: Maar dan heb je dus geen Photoshop skills meer nodig.

Rinus: Ja, daar ben ik het dus niet mee eens.

Bob: Ja, maar waarom niet? Maar kijk, ik heb geen verstand van Photoshop. Dus ik heb ooit ook zo’n cursusje gedaan, maar zo lang geleden. Je raakt al die lagen altijd kwijt en zo. Dat is heel lastig.

Rinus: Maar daar geef je gelijk misschien wel het probleem. Want als je niet zo goed weet hoe het werkt of wat je precies doet… Dan krijg je sowieso een beetje gare dingen natuurlijk. Als je niet kunt overzien wat je aan het doen bent is het best wel lastig om het te gebruiken.

Bob: Maar stel… Want AI die leert van zichzelf, volgens mij. En die verbetert zichzelf en wordt ook door de mens verbeterd. Dus dat staat nu nog in de kinderschoenen. Jij geeft les in Photoshop. Ben je niet bang dat  Photoshop op een gegeven moment zo’n makkelijk programma wordt… Dat op een gegeven moment… Dan is jouw baan gewoon klaar. Ja, dat hoeft niet meer. En dan? Dan maken we geen betere docentenkamer meer.

Rinus: Nou, ik denk dat je…

Simon:Bij ons nog, toch?

Bob: Nou, wij geven toch wel serieuze vakken.

(lacht)

Rinus: Nou, ik denk dat het altijd wel… Want ik ben een beelddocent, dat is wel zo.

Maar het is niet zo dat nu al het beeld… Dat je zomaar alles met de AI kan oplossen of zo.

Bob: Nu niet.

Rinus: Iets maken gaat altijd over… Ja, iets creëren, denk ik. Het is over dat je vanuit het niks een idee… Dat begint met een concept, een idee. Een verrassend beeld maken.

En waar we het nu over hebben is, ergens een olifant neerzetten, gaat over een heel klein radertje. Toch?

Rinus: Dus jij gaat dan de focus meer leggen op bedenken dat die olifant daar moet komen.

Rinus: Ja, misschien wel.

Simon: Nu is er in de betaalde versie, de GPT-4, zijn nu mensen allerlei tools aan het maken, en zag ik, maar ik heb de betaalde versie niet, zag ik dat er een bot was waarmee je logo’s kan genereren. Dus automatisch logo’s.

Bob: Die heb ik inderdaad voorbij zien komen met van die oude voetballogo’s, van die voetbalclubs. We zeggen ja, maak een logo van PSV of zo. En dat AI dat dan zeg maar gedaan heeft. Maar dan in retro stijl bijvoorbeeld. Dat zag ik pas geleden op social media terechtgekomen.Maar ook dat is dus weer een…

Simon: Dat is iets waar ik tot voor kort Rinus zou vragen.

Rinus: Ik ben best wel blij dat ik dat voor kleine rotopdrachtjes niet meer hoef te doen dan.

Bob: Ja? Want vind je dat vervelend?

Rinus: Ja, nou, van die vragen van kun je dit even doen? Kun je dat even doen? Ja.

Bob: Ja, je bent natuurlijk ook…Je bent natuurlijk dan van dat soort dingen. Nu gaan we een zijpad op. Maar dat was vooral toch altijd mensen die dat als een soort van gunst vroegen.

Rinus: Ja, ja, ja.

Bob: Je krijgt nooit dat je zegt van…

Rinus: Meestal niet, nee. Maar daar ben ik zelf ook nooit zo goed in. Nee, ik vind dat ook niet zo…

Simon: Maar het is wel mensen een job, toch? Om logootjes te ontwerpen voor mensen.

Rinus: Ja. Ja, maar ik denk dat het wel zo is, dat als je echt op een hoger niveau iets gaat maken… Het gaat natuurlijk niet alleen maar over het beeld wat je ziet. Maar ook dat je dat… Een huisstijl gaat over iets heel anders dan alleen maar een logootje.

Bob: Ja.

Rinus:Toch?

Simon: Ja, maar het zou dus in GPT-4 zijn. En die is ook heel goed in het verhaal eromheen verzinnen. Dus daar heb je dan die mooie synergie tussen beeld en tekst.

Bob : Even een andere vraag. We zijn natuurlijk docenten. Wij kunnen daar gebruik van maken. Maar dat moet betaald. Dat moeten we uit onze eigen zak betalen. Zou dat een idee zijn voor de school? Dat wij gewoon allemaal zo’n abonnementje daarop krijgen?

Simon Ja, we zouden het toch eigenlijk moeten kunnen testen standaard. Want 20 dollar per maand ga ik niet betalen. Maar om elke maand…

Bob: Omdat het iets is wat ik heel weinig gebruik.

Simon:  Maar een student die veel deadlines heeft, kan weleens een maand dat betalen. En als dat al het werk doet. Dus ik moet wel weten wat daar is. Het kost niet zoveel, 20 dollar. Het is niet zoveel als je daarmee een opdracht voor school…

Bob: Nee, dan niet.

Simon: …in 10 seconden kan doen in plaats van in 5 uur. Dan is het heel efficiënt. Ja, dus eigenlijk zouden we die betaalde versie wel standaard moeten toegang toe hebben.

Bob: Ik ga heel eerlijk zijn met wat ik wel eens gedaan heb. Bij ChatGPT is gewoon een opdracht van een student ingevoerd.En dan gewoon ChatGPT, geef hier kritische feedback op.

Rinus: En?

Bob: Kwam echt goede dingen uit.

ChatGPT Ah ja?

Bob: Ja. Want die had dan van ja, dit is te kort. Je gaat hier niet uitgebreid genoeg op in. En ik heb niet één op één die feedback doorgestuurd aan de student. Maar ik wilde gewoon even weten hoe dat dan zat. Maar ik heb wel dingen eruit meegenomen. Dat ik dacht van oh ja, dat kan ik even copy-pasten. Best wel een goed zinnetje om ook nog even aan te geven dat daar en daar nog iets mist of zo.

Simon: Ja. En was het hetzelfde wat je zelf wou vertellen? Of waren het andere inzichten?

Bob: Het waren ook andere inzichten. En hij heeft ook dingen niet aangegeven waar ik dan weer voor stond. Dat ik zeg van oké, hier had je iets meer met je bronvermelding moeten doen. Dat heb ik dan zelf. Maar ik heb ook nog één of twee zinnetjes uit die tekst toegevoegd. Ik dacht van ja, dat maakt mijn feedback wel net even iets uitgebreider.

Simon: Dat zijn interessante experimenten. Als je zegt van ik wil leren, maar ik wil niet betalen voor school. Kan ik tegenwoordig leren door gewoon alles aan ChatGPT te vragen. Want hij geeft veel feedback. Maar je krijgt andere feedback. Dus de waarde van ons als docent is welke type feedback je wilt geven. Of bepalen wij de richting waar een student heen gaat. Of kan zo’n GPT dat altijd reactief is, kan die dat ook? Of is dat enkel gewoon problemen die je maakt oplossen? Ik doe meer met mijn feedback. Ik probeer ook richting te geven van waar je heen zou moeten als student.

Bob: Ja oké, maar je kunt het dus. En zo denk ik dat Artificial Intelligence gebruikt zou moeten worden nu. Is dat het een hulpmiddel is als extra. Dus wat ik zeg van oké, ik laat hem of haar er ook nog even naar kijken. En dan ga ik… En mijn eigen feedback. En misschien dat er nog één of twee zijstraten erbij zijn die dat ook nog eens extra coveren. Volgens mij is dat helemaal niet zo gek.

Bob: Hoeveel van wat jij binnenkrijgt is denk je door ChatGPT gemaakt? Hoeveel procent? Schat je in.

Bob: Ik kan het best wel… De opzet van ChatGPT is best wel altijd hetzelfde. De alinea’s zijn even groot. Ze gebruiken woorden. Ze gebruiken bepaalde punten. Dus ik heb het best wel snel door. Ik denk dat ik… Het ligt een beetje aan mij. Ik denk dat ik van dingen van projecten en zo die ik binnenkrijg. Ik denk dat sommige wel gewoon 80 procent. Nee, kan niet. 60 procent misschien.

Rinus: Bij jou Simon?

Simon: Voorlopig nog geen. Want de eerste opdracht die ik had sindsdien… Nee, ik weet het niet. Ik kan het echt niet weten.

Bob: Maar wat het dus wel bizar maakt is dat op het moment dat zij dus ChatGPT gebruiken om dingen in te leveren. En ik aan ChatGPT vraag van, geef hier kritische feedback op, dat we dus gewoon ChatGPT, ChatGPT zitten te laten beoordelen.

Rinus:  Denk je dat een school van de toekomst is, een plek waar mensen met ChatGPT dingen inleveren en die dan met ChatGPT dingen terugkrijgen. Dus dat apparaten tegen elkaar aan het praten zijn. Dat we eigenlijk als mensen niet meer nodig zijn.

Simon: Dat was mijn cartoon vroeger die ik altijd aan studenten vertelde. In the future everything will be automated, right? Teachers will be automated. And actually students as well, right? It will be a room full of one teacher robot and student robots. Yes, yes. En dan besefte ik altijd… O, die begrijpen helemaal niet wat ik aan het vertellen ben (lacht). Mijn Engels is te moeilijk of zo. Maar dat beeld van een robot, docent met allemaal robot studenten. Die in een klaslokaal zitten en wij zitten te luieren. Of zitten in een gevangenis, weet ik veel.

Bob: Dat is eigenlijk de grootste moeite die ik heb met AI. Dus werken met AI, dus met beeld bijvoorbeeld. Is dat er weinig plezier in zit. Dus het is niet heel cool om iets mee te maken. Dus als ik studenten nu heb, ik heb er dan één opdracht. En dan doen we echt heel erg juist het gebruiken, de tools uitleggen. Want ik vind het, je kunt het ook niet negeren. Dat slaat nergens op natuurlijk. Dus dan laten we die studenten aan het werk met dat generatieve AI. En dan worden er allemaal dingen gemaakt en in een beeld gephotoshopt. En dan, is het, ah, dat doet ie heel knap. Of dat doet ie niet goed. Maar dat gaat alleen maar over wat het programma doet. Vroeger, hier is een oude man aan het praten, vaar vroeger had ik dan een klas met studenten. En die gingen zelf dingen erin Photoshoppen. En soms ook nog eerst zelf fotograferen en dan ergens in Photoshoppen. Dat kan natuurlijk altijd nog. Maar daarom waren studenten ook echt trots op wat ze gemaakt hadden. En dan, dat inspireerde de anderen ook weer om dingen te gaan maken. Nou ja, daar ben ik bang voor dat je dat een beetje gaat verliezen.

Bob: Ik denk dat je ook wel onderscheid moet maken tussen de verschillende soorten studenten. Je hebt één groep studenten die komt voor een diploma te halen. Op een zo kort mogelijke weg. En je komt ook met een groep studenten die echt komt om plezier te hebben en een hoop te leren. En ik denk juist die laatste groep, dat die altijd dat zal blijven doen. We hebben hier ooit één groep studenten gehad in één van de uitzendingen. Waar we dus mee in gesprek zijn. Ik zie die studenten heel vaak op de gang zitten. Ze zijn bezig met microfoons en met camera’s en foto’s. En die zitten altijd bij elkaar. Je merkt gewoon dat die studenten het gewoon leuk vindt om naar school te komen. En gewoon hier met plezier komt, echt iets wil leren. Terwijl er ook gewoon studenten zijn, die leveren hun opdrachten in met ChatGPT, die gaan werken. Dus dat blijft altijd. Maar die waren er tien jaar geleden ook alleen leveren die dingen in, schreven ze het dan nog wel een soort van zelf. En dan leveren ze het minimaal in. En als ze dan vijf en een half hadden, dan waren ze weer weg. En dan waren ze ook tevreden.

En deze studenten, weet ik niet, denk ik, ga ik vanuit mijn aanname. Dat die ook gewoon, dat die wel gewoon voor die acht gaan. Die gewoon echt leuk vinden om hier iets te leren. En met mensen in gesprek te gaan enzovoort.

Rinus: En ik denk dat dat ook wel, want we hadden het net over, verdwijnt dan in mijn geval de beeldmaker ofzo. Maar dat denk ik niet, want het gaat altijd over, uiteindelijk gaat ook, alles wat je doet, en als je gaat werken ook, maar ook als docent, het gaat over met hoeveel enthousiasme of met hoeveel plezier je met je werk bezig bent. Want je zou niet iemand aannemen, tenminste ik niet zo snel, iemand die het helemaal niet leuk vindt wat hij aan het doen is, of alleen maar een beetje zit te typen en dan dingen genereert. Ja, want dat kan straks ook wel weer vervangen worden, denk ik. Maar je wil juist mensen die met een eigenzinnigheid, met een originaliteit dingen maakt.

Bob: Ja, en ik moet ook eerlijk zeggen. Ik ben dan een soort, ik schrijf ook nog wel regelmatig, zeg maar, gewoon voor mezelf of dingen. Ik denk dat ik gewoon honderd keer leukere, betere, mooiere tekst kan schrijven dan ChatGPT tot nu toe kan. Dat weet ik wel zeker.

Simon: Ja, want je hebt je eigen training daarin gehad.

Bob: Ja, en ik heb ook mijn eigen stijl daarin. Dus weet je, het onderwerp naar voren halen bijvoorbeeld. Of je begint met een tijd. Ik ben altijd bezig met, oké,hoe ga ik het nu opschrijven? Dat het gewoon wel anders is, maar wel leuk om te lezen. En je sluit af met waar je begonnen bent. En natuurlijk, dat zijn trucjes die je ChatGPT kan aanleren. En misschien kan het wel beter dan dat het nu is. Maar het blijft altijd een soort generieke tekst.

Simon: Ik zou wel, als ik er echt moeite in stop, een bepaalde prompt kunnen ontwikkelen die precies die trucjes toepast. Dan moet ik eerst analyseren wat je allemaal doet. En die toepassen. Zoals de twaalf regels van Hemingway bijvoorbeeld.

Dan kan je zeggen, volg de twaalf regels van Hemingway bij het genereren van een hoofdstuk voor mij. En dan doet hij dat echt ook, want hij begrijpt het. De stijl, wat je zegt stijl, je stijl kan gestolen worden. Maar wat je schrijft niet.

Bob: Maar daar heb je hem dus precies te pakken. Want als je zegt, oké, je gaat analyseren wat ik precies doe. Eerst, vandaag pak ik het op die manier aan. En morgen pak ik een andere invalshoek en doe ik het vanaf een ander ding. Dan blijft er ook een soort creativiteit in zitten. Die volgens mij nu in ieder geval nog niet door Artificial Intelligence, AI, kan worden nagebootst.

Bob: Wel lastig, want goede schrijvers veranderen hun stijl, ontwikkelen hun stijl. Maar rijke schrijvers doen dat niet. Dan Brown en J.K. Rowling. Die hebben een vaste stijl en dat is hun stijl. Maar die stijl kan je dus volledig gaan rippen.  Maar natuurlijk hun verhaal zelf, het idee zelf. Dat is bij J.K. Rowling uniek.

Bob: Een John Grisham-boek kun je morgen door AI laten schrijven.

Simon: Alleen de plot zelf gaat niet goed voelen. Maar de stijl ga je niet kunnen onderscheiden, omdat dat echt wel te analyseren valt. Omdat hij wel altijd dezelfde stijl schrijft. Dus dat is een beetje het gekke, want stijl kan je stelen. Mensen hun esthetische eigenheid kan je dus rippen. Tenzij ze het voortdurend veranderen van stijl, dan niet.

Rinus: Nog heel even terug naar het onderwijs. Dus wat verandert dit voor ons onderwijs? Volgens mij zijn we het allemaal over eens dat het er is. Dus je kunt het niet negeren.

Simon: Grappig, we zijn het eens dat het er is.

Rinus: Er zijn ook mensen die zeggen, het moet weg.

Bob: Ik heb collega’s die zeggen, die willen het gewoon buiten de deur halen. Alles wat gegenereerd wordt door ChatGPT mag niet.  Maar als ik voor ons spreek, wij werken natuurlijk op een beroepsopleiding. Dus het zou een beetje raar zijn als wij nu zouden zeggen van, we houden het helemaal buiten de deur. We willen er niks mee te maken hebben. En ze komen over twee jaar, werken ze ergens op een kantoor of een baan. En dan mogen ze het onbeperkt wel gebruiken. Dus ik denk dat we eerder de tools moeten aanleren, hoe je het het beste kan gaan gebruiken. Alleen het nadeel is daar ook een beetje van, dat wij zelf ook nog niet daar heel erg getraind in zijn. Tenminste de meesten van ons. Het zou een beetje hetzelfde zijn als dat je, weet ik veel, twintig jaar geleden tegen, toen waren wij student, dat je tegen ons had gezegd, Google mag je niet gebruiken. Doe maar de Winkler Prins encyclopedie bekijken.

Simon: Wikipedia mochten wij nooit gebruiken. Terwijl, ik gebruikte dat voor alles, maar niet officieel.

Bob: Nee, maar dat zeg ik nu nog steeds tegen mijn studenten.

Simon: Want er is geen auteur, maar je kan wel de bronnen op Wikipedia gebruiken. Dus letterlijk zeiden we niet naar Wikipedia, maar dat is het eerste waar ik heen ga, serieus. Maar dan ging ik daar kijken naar de bronnen en dan ging ik doorklikken en die bronnen gebruiken.

Bob: Ja, maar Google is zo’n zelfde.Nu gaan wij alles googelen, maar twintig jaar geleden was dat nieuw. En ik denk dat de mensen toen ook, dat er ook zo’n discussie in de docentenkamer is geweest. Ik kan me voorstellen van onze voorgangers, die daar best wel sceptisch naar gekeken hebben. Ja, maar dan heb je zo’n zoekmachine.

Rinus: En dat waait ook wel weer over.

Bob: Ja, nou dat, weet je. En dat is nooit meer weggegaan. En ik denk dat dit een verbeterde versie daarvan is.

Simon: Ja, nu is misschien Google voor het eerst aan het weggaan. Ik denk dat die er toch wel een beetje nerveus zijn, ja. Ook al is er nog niet echt een verschuiving. Het is niet dat we alles via ChatGPT opzoeken.

Bob: Nee, maar wel een aantal dingen. Maar ik gebruik bijvoorbeeld vaak YouTube als ik iets wil weten.

Simon: Wat het zelfde is als Google eigenlijk.

Bob: Ja, ik zoek via YouTube. Want dan heb je even een filmpje dat ik in een minuut uitleg.

Simon: En de jeugd zocht al via TikTok. Waar wij een restaurant op Google op zoeken, was het een bepaalde ding. Dat was vlak voor AI het nieuws was een bericht van Sundar Pichai van Google. Die zei van, ja, TikTok is een grote bedreiging voor ons. Want jongeren gebruiken TikTok als zoekmachine. Maar dan was dat niet…

Bob: Maar privé gebruik ik dat wel, doe ik het wel met ChatGPT. Als ik bijvoorbeeld nu drie dagen naar Londen ga. Dan kan ik gewoon zeggen, nou, ik wil drie dagen naar Londen. Maak een programma voor me, waarin een beetje cultuur, en euh,  … en dat heb ik dus al gedaan.

Rinus: Doe je dat soort dingen?

Bob: Nou, daar komen best wel leuke ideeën uit. Ik ga niet het hele programma volgen. Maar je haalt er wel dingen uit. Dan ben je daar, dan kan je naar dat restaurantje. Dat is ideaal.

Rinus: Ik zou dat nooit doen.

Simon: Ik ook niet. Ik wil blogs van mensen lezen.

Bob: Maar daar haalt hij het toch uit?

Rinus: Ik zou dat nooit doen. Ik hou nooit zo van voorpret.

Simon: Je houdt niet van plannen, dat is wat anders.

Bob: Dus je gaat ergens naartoe en je ziet wel wat er gebeurt.

Rinus: Ja, ik vind verdwalen leuk. Maar goed, dat is een ander onderwerp.

Simon: Via Regents Canal, daar kan je verdwalen.

Rinus: Als je nu onderwijs gaat ontwikkelen. Hou je daar dan rekening mee met ChatGPT? Want wat wel is, ChatGPT of andere AI dingen. Je kunt natuurlijk heel makkelijk een soort ondergrens halen. Toch? Dus je kunt altijd… Studenten, misschien werkt het nog niet optimaal. Al vraag ik me ook af of je het overal wel echt kan zien. Maar je kunt heel makkelijk de ondergrens halen nu. Denk je dat er studenten zijn, als je nu student bent. Dat je gewoon je diploma kan ChatGPT’en?

Simon: Nu kan het wel.

Bob: Ik denk dat het nu kan. Ook omdat wij er nog niet… En dan praat ik even als docent in het algemeen. Dat wij er nog niet op getraind zijn om dat te detecteren.

Rinus: Maar ik geloof niet dat dat kan, wat jij zegt. Hoe bedoel je? Dat je kan zien dat het door ChatGPT gemaakt is? Dat kan al bijna niet meer, toch?

Bob: Ik kan dat wel zien, ja.

Simon: Je kan het zien, maar je kan er niks mee.

Bob: Je kan het niet bewijzen. Je ziet aan tekst… Vorig jaar heb ik dus serieus een scriptie gehad. Die gewoon door ChatGPT geschreven was. Ik ben op een gegeven moment met die student in gesprek daarover gegaan samen meteen andere collega. Die had een tekst ingeleverd, een scriptie, waarin woorden stonden waarvan hij absoluut niet had kunnen weten wat het is. Allemaal van die hele technische termen. Dus ik vroeg hem gewoon, wat bedoel je hier precies? En hij kwam toen met het verhaal… Ja, maar ik heb het al een tijdje geleden geschreven. En dat weet ik ook allemaal niet meer.

Simon: Ik ben nu minder slim.

Bob: Ja, hij is ineens minder slim geworden. Dus ja, maar je kan toch even zeggen wat je met die zin dan bedoelt? En het was echt een woord wat ik niet eens zou gebruiken bij wijze van spreken. Ik ben wel heel slim. Nee, maar er waren gewoon echt… Hij kon dat niet zelf gedaan hebben. En hij had het of gecopy-pastet. Maar hij bleek dus dat hij dat met ChatGPT had gedaan. En die had… Ja, dat was zo overduidelijk. Dus ja, we hebben hem daar op een gegeven moment op aangesproken. En nu moest hij die hele scriptie opnieuw doen.

Simon: Een analyse van studentenwerk in Engels van een bepaalde universiteit. En er kwamen allemaal bepaalde woorden plots heel veel voor die studenten voorheen nooit gebruikten. Echt zo moeilijke woorden die eerstejaars nooit gebruikten. En een ander grappig feitje was dat het gebruik van ChatGPT was, in juli, augustus nam het af, door de zomer natuurlijk. Maar in september werd er plots weer veel meer gebruikt. En het viel helemaal samen met het start van het academiejaar. Dus mijn eerste ding bij ChatGPT is altijd… Oh, ze hebben een plagiaattool gemaakt die niet te detecteren valt. Dat is eigenlijk het eerste gebruik. Alle andere gebruiken weet ik nog niet, maar dat is al superduidelijk. Ja, dat is problematisch.

Bob: Wat wel grappig is, voor ChatGPT… Ik krijg vaak mailtjes van studenten tegenwoordig. En stukjes van die chats, dat zie ik dan nu toevallig. En die begint heel vaak zo. Ik hoop dat deze e-mail in goede gezondheid bereikt.

Simon: No way.
Bob: Die heb ik al een paar keer gekregen.

Simon: Dat heb ik nooit gehad in mijn leven.

Bob: Ik heb studenten die ook die mails door ChatGPT laten genereren. En dan krijg je dus die mail altijd. En dat was ook die student die we toen gepakt hebben met dat soort dingen. Ik heb hem niet meer. Ik kan hem nu even niet 1, 2, 3 vinden. Dat is wel jammer.

Rinus: Goed verhaal.

Bob: K*t verhaal, ja. Ik weet het. (lacht)

Simon: Hé, maar dat is wel grappig. Volgens mij is dat een Engels… zeg je dat in het Nederlands? Ik hoop dat deze mail u in goede gezondheid bereikt. Is dat niet een soort van…

Bob: een Anglicisme, ja.

Rinus: Ik heb dat nog nooit tegen iemand gezegd. Weet je wat ik wel ook altijd zie in Outlook nu? Dat je dan zo… Dat is misschien al 10 jaar of zo. Dat als iemand dan stuurt zo’n bericht van ik ben wat later, of mijn oom is overleden.

Bob:  Dat je een aantal van die opties hebt.

Rinus: Ja, gecondoleerd, of wat erg. Ik kan dat niet gebruiken.

Simon: Ik heb dat dus gedaan. Dat was super raar. Ook al was het toch iets wat ik ook zelf zou gezegd hebben.

Rinus: Ja, ja, ja. Of dan wilde ik dat zeggen. Toen dacht ik, shit, dan moet ik toch iets anders zeggen. Ik wil niet dat zeggen.

Simon: Niet die drie opties die bovenaan staan.

Rinus: Nee, dat helpt me juist niet. Dat maakt het moeilijker.

Simon: Dit is ons probleem. Wij denken dat de intelligentie hetzelfde is als een uitgebreide woordenschat hebben. Of wij gebruiken uitgebreide woordenschat als bewijs dat iemand intelligent is. Wat toont ChatGPT? Is ChatGPT volgens jou intelligent, Rinus?

Rinus: Nee, ja.

Simon: Bob, is ChatGPT intelligent volgens jou?

Bob: Nou ja, wel… Nee, maar hij is wel taalvaardig.

Simon: Ja, en dus taalvaardig is hij. Meer taalvaardig dan wij, want kan veel meer verwerken. Heeft veel meer input, qua vaardigheid veel groter. Maar hij is niet intelligent.

Vraag het een vraag over priemgetallen en het moet het uitbesteden aan een programmaatje in Python om te berekenen. Want dat kan hij niet. Heeft geen inzicht in dingen. Dus… Maar wat gebruikten wij op school altijd om te meten… Of nog steeds, wat gebruiken wij om intelligentie te meten bij studenten?

Bob: IQ.

Simon: Nee, opdrachten waarin je vooral een goede woordenschat moet hebben. Dus onze manier van toetsen is gestoeld op… Ja, je kan niet grote woordenschat hebben en niet intelligent zijn. Wel, dat kan nu wel. Want je kan met een tool een grote woordenschat hebben en er niets van begrijpen. Dus dat is het grote probleem.

Bob: Ja, maar daardoor kan je dus ook tegen de lamp lopen.

Simon:Precies, ja.

Bob: Die studenten kunnen nu dus heel erg met hele rijke woordenschat een tekst schrijven… Waarvan je weet… Nee, luister vriend. Dit heb jij niet zelf geschreven. Dat kan niet. Het kan niet dat je dit zelf geschreven hebt. Gewoon omdat wij weten, in jouw normale taalgebruik, dat jij niet zo taalvaardig bent.

Rinus: Maar… Ja, ik wil niet… Want je kunt ook gewoon…ChatGPT schrijf dit als iemand van 17. Dat kun je nu ook gewoon doen. Dat is niet zo moeilijk.

Bob: Ja, dat kan, maar dat doen ze dus niet. En daardoor kun je dus heel makkelijk…

Rinus: Maar dat gebeurt nog twee keer en dan doet niemand dat meer. Dus ik denk dat…

Simon: Maar dat vind ik ook lastig. Als iemand zo handig wordt met ChatGPT…

Dat hij zo’n inzicht heeft. Dan ben je je zoveel aan het ontwikkelen op een manier dat bijna nuttig is of zo?

Rinus: Ja.

Simon:Maar misschien zijn dat niet de vaardigheden, of juist wel? Weet ik veel.

Bob: En dan nog kan ik het zien vaak aan opbouw van tekst.

Rinus: Ja, maar ik denk dat jij… Jij zegt nu een paar keer van ik kan het zien.

Simon: Ik kan het zien, ik kan het zien.

Bob: Ja, ik kan het zien, ja.

Rinus: Maar ik geloof niet dat je het kan zien.

Simon: Maar ik kan er heel goed te worden zodat jij het niet kan zien.Maar dan moet ik me wel echt heel vaardig maken in ChatGPT. Dat klinkt wel als werken.

Rinus: Maar als je het nu kan zien, dan kun je het over een half jaar niet meer zien, toch? Of wel?

Bob: Ja, maar ik kan nu voor mezelf bepalen dat ik het nu… Kan ik een tekst… Geef mij twee teksten. Eentje zelf geschreven door een student en eentje door ChatGPT kan ik echt blind… Nou, niet blind, maar ik kan echt die tekst van ChatGPT kan ik er zo uithalen. Dat is hetzelfde als dat mensen zeggen dat ze… Weet ik veel verschil tussen Coca-Cola en Pepsi-Cola kunnen proeven. Ja, dit kan ik echt. Ik kan dat er echt uithalen.

Rinus: Oké.

Bob: Nu. Ik weet niet hoe dat over twee jaar…

Simon: En dat is omdat ChatGPT nu als een soort van algemene tool ontwikkeld is. Maar ik geloof echt in de toekomst dat ze dezelfde technologie… En dat je dat zelf ook kan trainen op een aparte set. Dus dan ga ik jouw schrijfstijl klonen, Bob. En als je zoiets… Een student met al zijn fouten of beperkingen… Kan je een veel realistischer studentenwerk maken. Dus een echte tool gericht op schoolopdrachten omzeilen… Kan je maken met de technologie die er nu is. En die zal dan realistischer zijn omdat die ook echt organische fouten maakt. Omdat die getraind is op werken met fouten in. En niet alleen op die honderdduizend boeken die ze nu illegaal hebben ingescand om dit te trainen. Dus een slechtere versie van ChatGPT zou dat omzeilen. En dat kan je maken. En daar kan je geld mee verdienen. Want er zijn heel veel studenten ter wereld die daar allemaal een voordeel uit kunnen halen. Dat zou nog erger zijn. De evil The student ChatGPT. Made for evil purposes. Dat is mijn business-idee.

Bob: We zitten niet bij de dragon’s den.

RinusL Ik vind het wel allemaal complexer worden.

Simon: Ja.

Rinus: Het is allemaal… Want inderdaad, wat we nu hebben… We hebben Bob, de ChatGPT-ontdekker. Detective.

Simon: Ja.

Bob: Simon met een businessplan.

Rinus: Maar allemaal… Wat het jammer maakt, ik vind dat we misschien veel meer het accent moeten leggen op die student voor me. Dus meer gewoon over dat plezier maken. Leuk vinden om te schrijven. Want het is ook tof om te schrijven. Het is ook tof dat je, als je iets geschreven hebt en je naam staat eronder, dat het van jou is. Dat je ergens trots op kan zijn.

Bob: Maar er zijn altijd mensen geweest die onder scripties uit kwamen, en opdrachten en huiswerk laten maken door andere mensen. Ik ken persoonlijk mensen die hun scriptie, hun masterscriptie, hebben laten maken door iemand.

Simon: Nee, dat is niet waar. Dat is een leugen Wie heeft dat gezegd? Ah, sorry.

Bob: Door iemand in, weet ik veel, India of Kenia.

Simon: Ik heb het zelf geschreven.

Rinus: Ja, ja. Er zijn bedrijven die dat…

Bob: Die daar gewoon 2.000, 3.000 euro voor vragen. En dan heb je een masterscriptie waar je gewoon een 9 of een 10 voor krijgt. Omdat die mensen ook dat trucje beheersen.

Simon: Maar nu is het maar 20 euro.

Bob: Ja, dat is waar. Per maand. Nou ja, dat duurt 1 maand. Want dan heeft hij hem wel geschreven.

Simon: Dus dat is niet te vergelijken toch.

Rinus: Ik denk dat we dus ook als ik denk… Hoe moeten we dit in het onderwijs doen? Is dat je dat anonieme onderwijs… Wat we een beetje hebben. Dus geen aanwezigheidsplicht en zo. Daar moeten we volgens mij nog sneller van af. Juist omdat je deze tools allemaal hebt.

Simon: Ja, want het enige wat ChatGPT sowieso niet kan beheersen… Is iets heel menselijks. Is normen en waarden. Die kan hij nabootsen, gebaseerd op. Maar hij kan niet echt waarden verinnerlijken. Alleen is dat net iets wat de afgelopen jaren uit ons onderwijs is verdwenen. We nemen geen standpunten in. Waardegebonden uitspraken.

Daar kunnen we neutraal over zijn. Maar dat is wat er nog over blijft. Dat is wat mensen mensen maakt. Emoties, normen, waarden. Ja.

Bob: Ja. Maar dat kan ChatGPT nu nog niet.

Simon: Nee, dat kan hij niet omdat hij niet verinnerlijkt. Omdat hij niet echt snap van het erover heeft. En normen en waarden, zoals wij dat begrijpen als mensen. Als ik zeg… Rinus, wat is je waarde? En dan zeg je transparantie. En vervolgens vertel je leugens. Of dan houd je dingen achter. Dan zeg ik… Oh, maar dat is hypocriet van jou. En dan ga je je schuldig voelen. Daar heeft een AI-ding geen last van. Die heeft geen verinnerlijking van zulke dingen. Die zal zeggen… Oh, nee, dat klopt nog steeds. Want die consistentie, dat wereldbeeld verandert niet. Dus normen en waarden heeft AI niet. En daarom dat mensen bang zijn van AI. Want iets dat geen waarden heeft is eng. Maar ja, ik weet ook niet wat dat betekent. Ons onderwijs moet weer gestoeld zijn op waarden. En moet ik dan voor de klas gaan preken. Moet ik een soort van missionaris worden?

Bob: Maar denk jij… Want je maakte net een grapje over dat… Dat je in het Engels zei tegen je student… Wij zijn allemaal robots. Straks zijn jullie ook. Maar denk je echt dat het vak van docent… Dat het vervangen kan worden door computers, robots. Dat soort dingen?

Simon: Wel, voor grammatica. Ik heb nu grammatica lessen. Dat is best wel veel werk.

En ik zeg tegen studenten… Als je in de kerstvakantie…

Ben ik niet bereikbaar. Als je dan iets op de PowerPoint ziet staan dat je niet snapt. Dan kan je altijd vragen aan ChatGPT. Hey, kan je mij uitleggen waarom deze zin zo is?

En dan tussen aanleidingstekens. The hooligan looked angrily at my scarf. Versus die andere zin. You look angry. What’s wrong? En waarom is het angrily? En het andere angry. En dan krijg je uitleg van ChatGPT. Dus letterlijk de uitleg die ik ook zou geven. Dus ja, perfect. Voor bepaalde basic dingen doet ChatGPT dat. Het probleem is… Als je weet dat iedereen daar toegang toe heeft. Tot die technologie. Dan krijg je een ander fenomeen. Weet je wat de zwaarste sport ter wereld is voor de atleet? Dus welke atleet het meest sportief moet zijn. Die de grootste druk moet hebben.

Rinus: Waterpolo.

Simon: Dat is de engste sport misschien. Het is een sport waar je de grootste G-krachten moet overwinnen. Supercompetitief. Alleen de beste… Van de beste…

Bob: Formule 1.

Simon: Formule 1, ja. En hoe komt dat? Wielrennen is ook heel intensief. Hardlopen ook. Maar in Formule 1 is er een machine die eigenlijk ongelimiteerd is. Die machine kan veel meer dan wij. Die machine dwingt de piloot tot echt het uiterste. Die moeten echt enorm getraind zijn om dat aan te kunnen. Die machine verlegt hun grenzen zo hard dat ze er zelf bijna onderdoor gaan. Dat is alleen de beste van de beste maken het. Nu hebben we een machine die alle makkelijke dingen doet. Die ons pusht naar grotere hoogtes. Maar moeten we allemaal een soort van Formule 1-piloot worden? Kunnen we ook niet een beetje shitty zijn?Of zeggen ik wil het zelf doen. Ik wil zelf fietsen.

Ik wil zelf met een pen op papier schrijven. Moeten we allemaal mee in die machine stappen? En daarom dat ik elke dag denk van ja, goed en nee, shitty. Mag je nog analoog zijn? Mag je nog zeggen ik wil het zelf doen? Dan zeg je, dommerik, wie schrijft er nog zelf teksten? Je moet teksten kunnen verbeteren. Je moet zelf weten hoe je de beste prompts schrijft en hoe je Bob kan clonen. Als je zoals Bob wil schrijven. Je moet niet zelf leren schrijven. Daar 10 jaar mee bezig zijn. Blogs gaan schrijven. Nee, dat is allemaal tijdverlies. Je moet een dataset van Bob uploaden in een systeem. Ik ben nu aan het beschrijven wat ik ga doen met jou. Analyseren, dan de regels uit destilleren,

dan prompts naar prompts aanpassen. Dat is veel moeilijker dan dat eerste, eerlijk gezegd. Maar het kost minder tijd. En dat is wat Rinus zegt. Vind je dat leuk?

Rinus: Ja.

Simon: Je verandert de job naar iets… Ik fiets graag.

Rinus: Prompt invoeren en wachten.

Simon: Ik wil niet echt een Formule 1-piloot worden. Ik wil gewoon fietsen. Daarvan vind ik het lastig. Klopt die analogie, denk je?

Bob: Nou ja. Maar dat is voor ons dus ook wel… Wij zijn dus degene die de student… Eerst met zijwieltjes het zadel vasthouden. Moeten gaan leren fietsen in het park. Normaal vielen ze een paar keer. Nu moeten wij dus Formule 1-auto-instructeur worden of zo. Dus wij moeten ook veel moeilijkere  dingen doen. Wij moeten dit ook doen. Wij moeten hen ook trainen. Terwijl wij eigenlijk… Wij staan nog steeds met het zadel in onze hand. Om even gewoon metaforisch te blijven.

Simon: Niemand kan dit zeggen zoals Bob.

Rinus: Ja?

Simon: Wel, tot behalve ik straks.

Bob: Ja, totdat jullie straks… Nee, maar dat is toch hoe het is? Ik weet wel iets van ChatGPT. En ik kan het heel goed detecteren. Maar wat zijn goede prompts? Ik vul ook maar wat in. Het is ook wel logisch nadenken. Maar wat de regels daaromtrent zijn. Ik kan het studenten nu nog niet vertellen. Ik kan ze wel helpen. Ik zeg van nou, vul dat eens in. Wij hebben dus een les. Ik geef het vak onderzoek. En de studenten moeten dan onderzoek doen over een bepaald onderwerp. En dat mag eigenlijk alles zijn. Ze kunnen ook zeggen wat is de lekkerste koffie in deze wijk. Of waarom kiezen mensen voor een bepaalde streamingsdienst. Maar les 1 heb ik ze met ChatGPT laten werken. Nou, prompts invullen. “Ik heb dit vak onderzoek voor Hogeschool Rotterdam, opleiding. Dat en dat. Kun jij even tien onderwerpen genereren waarmee ik aan de slag kan?” Dan krijgen ze alle tien weer zo’n andere. Dan zeg ik oké, nu hebben we dit. Vul nou nog eens aan met bijvoorbeeld, “Het onderzoek moet haalbaar zijn in die en die doelgroep.” Nou, dan kwamen er weer wat andere dingen uit. En zo was het dus brainstormen over een onderwerp voor het vak onderzoek. Via ChatGPT. En zo heb ik het dus toch al ingezet. Mijn boodschap was ook wel van je mag ChatGPT, wat mij betreft, onbeperkt gebruiken. Alleen niet om teksten te genereren. Want ja, dat heb ik zo door dat je dat hebt gedaan.

Simon: Dus dat was je safety daar.

Bob: Dus aan de ene kant is die vrijheid en aan de andere kant die beperking. En zo probeer je zelf ook een beetje mee te groeien in het hele onderwijzen van ChatGPT.

Simon: Ja, je koopt jezelf wat extra tijd. Je toont van nee, ik weet hoe het werkt. Daar mag je nog niet heen.

Bob: Nou, dat was dus vooral ook een beetje mijn insteek destijds. Van… Ja, ik… Hoe noem je dat? Suggeraar aan de student dat ik al net even een stapje hoger ben op het vak, op het gebied van ChatGPT. Dus ja, daarmee hoop ik dat ze me niet gaan belazeren.

Simon: Zo ironisch om dit op te nemen in een podcast.

Bob: Ja, maar goed, de studenten luisteren dit niet.

Simon: Mag ook niet, hè?

Bob: Niemand luistert.

Simon: Ben je student? Nu ophangen.

Rinus: Nou ja.

Simon: En Rinus gaat afsluiten voor ons.

Rinus:  Ja, nou ja, wat jij ook al eerder zei, hoe mensen vroeger tegen Google aankeken of Wikipedia, is ook hoe een beetje hoe ze nu tegen dit aankijken. We moeten er wel mee dealen. Voor mij als beelddocent dacht ik ook nog ja, als ik naar beeld kijk of naar bijvoorbeeld de kunsten. Als je onderscheidend beeld maakt. Zijn er ook natuurlijk kunstenaars die iets maken wat helemaal niet super goed gemaakt is. In de zin van dat het heel mooi is of zo. Mensen zeggen vaak dat kan mijn kleine broertje ook.

Bob: Ja.

Rinus: Maar juist dat iemand daar helemaal in opgaat en daar alles voor inzet, dat maakt het bijzonder. Dus iets helemaal goed maken of helemaal afmaken of helemaal perfect maken is ook niet super interessant. Het is vaak ook niet onderscheidend.

Simon: Het is heel moeilijk voor machine learning om dat te bereiken. Want machine learning werkt met positieve versterking. Dus als het in de juiste weg is, ga je goed bezig.

Maar wat jij zegt kan eigenlijk een compleet verkeerde afslag zijn en dan kom je tot iets geweldigs.

Bob: Maar dan komen we weer terug waar we het al eerder deze uitzending over gehad hebben. Dan is waar neem je als maker genoegen mee? Dus op het moment dat, en dat zei ik, als je als student zegt van ja, weet je, ik vind die vijf en een half prima. Ik doe het met ChatGPT voor de helft en de rest, dan pakken ze me maar en dan verbeter ik het een beetje. En dan kom ik uiteindelijk wel weg met een zesje of een vijf en een half.

Dan die insteek heb je. En je hebt mensen die echt voor die negen willen gaan en die echt iets willen leren.

Rinus: Of niet per se voor een hoog cijfer.

Bob: Nee, ik ga niet eens voor een cijfer. Maar die echt gewoon intrinsiek dat willen, gewoon iets willen leren. Dat zijn wel gewoon ander soort mensen.

Rinus: En ik denk echt dat we ons onderwijs moeten inrichten om dat soort mensen te maken.

Simon: Meer risico durven nemen.

Rinus: Ja.

Simon: En ja, ChatGPT AI helpt niet per se in die queeste, om meer risico’s te nemen.

Bob: Sterker nog, het is gewoon risico indekken.

Simon: Ja, dat vind ik wel echt wel jammer.

Bob: Want je kunt dus gewoon als student zijnde, dan kun je gewoon zeggen, oké, dit is de rubric. Hier moet ik aan voldoen.
Simon: Ja, kopieer die rubric, plak die in ChatGPT en je krijgt een zes op tien.

Bob: Ja.

Simon: Dat is de Simon guarantee. (lacht) Die heb ik vorig jaar getest en toen toonde ik dat aan studenten. In december al toen, want ik was het toen aan het testen. En ik toonde aan studenten. Het was de laatste week. Ik had alleen nog de beste studenten. Ik zeg, die waren echt onder de indruk. Ik zeg, zou je dit gebruiken? Oh, nee, nee. En ik zeg, als het vijf voor twaalf is en je weet dat je het eigenlijk zelf wel kan, zou je het dan gebruiken? Oh ja, je zou wel dom zijn om het niet te gebruiken. Het is echt een manier om risico’s weg te nemen voor studenten. Om geen studievertraging op te lopen.

Bob: Misschien kun je ChatGPT wel gewoon dan vragen, dit is de rubric, dit is de opdracht. Maak de opdracht in studententaal en zorg dat er een zes en een half uitkomt.

Rinus: Ja.

Bob: Want dan maak je hem dus net niet voor een tien, maar voor een zes en een half.

Simon: En dan kan enkel Bob het ontdekken.

Bob: En dan nog ontdek ik het. Nu, op dit moment.

Simon: Is er nog iets wat we kunnen doen als docenten om ons hier beter op voor te bereiden?

Bob: Ik ga dus binnenkort naar een bijeenkomst voor docenten.

Rinus: Ah cool. Waar we een hele dag over Artificial Intelligence gaan hebben.

Simon: Dus volgende keer heb je een update.

Bob: Volgende keer heb ik een update. Eigenlijk hebben we hem een maand te vroeg opgenomen. Maar goed, dit was even urgent.

Simon: Of een jaar te laat, weet ik veel.

Rinus: Hey, mocht je zelf nog tips hebben voor de betere docentenkamer, stuur dan zelf een mailtje — niet laten genereren door ChatGPT, want Bob gaat er naar kijken en die haalt dat eruit.

Bob: Ik hoop dat je hem in een goede gezondheid ontvangt.

Simon: Dat moet sowieso.

Rinus: Stuur dat naar info at debeteredocentenkamerpunt nl.

Simon: Bedankt om te luisteren.

Bob:Tot de volgende keer.

Rinus: Hoi.
________